تمامی مطالب

یادداشتی بر فیلم عصبانی نیستم! ؛ ما همه عصبانی هستیم!

پرحاشیه‌­ترین فیلم چند سال اخیر بالاخره در بهار امسال اکران و با استقبال فوق­‌العاده‌­ای از سوی تماشاگران سینما روبه رو شد. فیلم عصبانی نیستم! دومین ساخته­‌ی رضا درمیشیان است که بعد از کش و قوس­‌های فراوان توانست به نمایش عمومی درآید. فیلمی که موافقان و مخالفان خاص خود را دارد و نوید محمدزاده، باران کوثری و رضا بهبودی بازیگران اصلی آن هستند. در ادامه نگاهی می­‌کنیم به فیلم عصبانی نیستم!
فیلم عصبانی نیستم!
حبیب رضایی دیالوگی در فیلم قصه‌ها دارد که می­‌گوید هیچ فیلمی تا ابد توی کمد نمی‌مونه. بالاخره یه جایی، یه وقتی دیده می‌شه. فیلم عصبانی نیستم! را شاید بتوان مصداق بارز این جمله دانست. فیلمی که پنج سال توقیف بود و به بهانه‌­های مختلف جلوی اکرانش گرفته می­‌شد. فیلم بالاخره در بهار امسال به نمایش درآمد و از همان ابتدا با استقبال فراوان مخاطبان روبرو شد. دومین ساخته­‌ی رضا درمیشیان در مقام کارگردان که پیش از این بغض و لانتوری از او به نمایش درآمده بود. عصبانی نیستم! از بسیاری جهات فیلم مهمی تلقی می‌­شود. فیلمی عاشقانه با پس­‌زمینه سیاسی. فیلم از همان اولین نمایش خود در جشنواره فیلم فجر مورد استقبال منتقدان و مردم قرار گرفت و توقیف طولانی مدت آن موجب شده بود تا عطش زیادی برای تماشای فیلم به وجود آید.

بغض اولین ساخته­‌ی رضا درمیشیان با بازی بابک حمیدیان و باران کوثری داستان دو جوانی است که به ترکیه سفر می‌­کنند و در آنجا درگیر مشکلاتی می­‌شوند. به تصویر کشیدن زندگی و مشکلات جوانان دغدغه­‌ی همیشگی درمیشیان بوده است. او در سال 92 فیلم عصبانی نیستم! را ساخت. دلیل استقبال از فیلم در جشنواره فیلم فجر موضع­‌گیری خاص سیاسی فیلم بعد از وقایع انتخابات 88 بود که فیلم را به حاشیه کشاند و در واقع این توقیف طولانی مدت را برایش رقم زد. فیلم عصبانی نیستم! با وجود کاندید شدن در رشته­‌های مختلف، از بخش جوایز جشنواره آن سال کنار گذاشته شد. فیلم مسیری طولانی را در راه اکران طی کرد و بعد از لغو شدن­‌های متعدد و بهانه­‌های تکراری، سرانجام در اردیبهشت 97 اکران عمومی شد.

فیلم عصبانی نیستم! داستان پسر دانشجویی به نام نوید است که بعد از اتفاقات 88 از دانشگاه اخراج شده و به سختی تلاش می­‌کند تا در تهران روزگار خود را بگذراند. نوید را می­‌توان آینه تمام قدی از جوان امروز دانست. کسی که همیشه در حال تلاش کردن است اما هیچ وقت نمی­‌رسد. تن به دروغ نمی­‌دهد و برای حفظ کردن عشقش دست به هر کاری می­‌زند. راوی فیلم نوید است و ما با او همراه می­‌شویم تا قصه­‌ی زندگی­‌اش را از زبان خودش بشنویم.

فیلم عصبانی نیستم!
اما سوال اصلی این است که فیلم عصبانی نیستم! از کجا ضریه می­‌خورد؟ ماهیت فیلم بر مبنای حرف­‌ها و کنایه‌­های سیاسی بنا شده است. در ساخت این­‌گونه فیلم­‌ها یکی از سخت­‌ترین کارها این است که سازنده اثر بتواند فیلم خود را به دور از شعارگویی نگه دارد و در حقیقت در قالب سینما حرفش را بزند. نسخه اصلی و بدون سانسور عصبانی نیستم! از این لحظات و شعارها کم ندارد. اما در نسخه­‌ای که به اکران عمومی درآمده است تا حدی این مشکل برطرف شده است. در نسخه­‌ی جدید عصبانی نیستم! وجه عاشقانه فیلم بر وجه سیاسی آن غلبه دارد و همین مسئله موجب شده تا با فیلم به مراتب بهتری روبرو باشیم. البته همچنان فیلم در بیان خرده داستان‌های فرعی­‌اش مانند همخانه‌­های نوید با مشکل روبرو است. حضور این دو شخصیت صرفا به بیانیه­‌هایی درباره موسیقی و مشکلات فعالیت در این حوزه منتهی شده است و کارکرد دیگری ندارد. نه تنها حضورشان در روایت داستان اصلی کمکی نمی­‌کند، بلکه حذفشان نیز خللی در روند داستان ایجاد نمی­‌کند.

یکی از ویژگی­‌های فیلم­‌های درمیشیان را می­‌توان استفاده از دوریین روی دست دانست که به مولفه‌ه­ای همیشگی در فیلم­‌هایش تبدیل شده است. هر اندازه که استفاده از این روش در لانتوری مناسب نبود، در فیلم عصبانی نیستم! به خوبی جواب داده و نمونه­‌ای مناسب از استفاده درست و به­‌جا از این تکنیک است. ما از زبان نوید و زاویه دید دوربین تمام داستان را می­‌شنویم و می­‌بینیم. دوربین پر جنب و جوشی که آرام و قرار ندارد و به درستی در لحظات پرتنش به سر می­‌برد و حس ترس و ناراحتی و استرس نوید را به خوبی به بیننده نشان می­‌دهد. دوربین مدام در مرز میان واقعیت و خیال در حال رفت و آمد است. تدوین فیلم با توجه به نوع روایتی که دارد نیز یکی دیگر از نقاط قوت فیلم به شمار می­‌رود. رفت و برگشت­‌های پیاپی در ذهن و زندگی واقعی نوید، مخاطب را کاملا با خود همراه می­‌سازد و ریتم تندی به فیلم بخشیده است.
فیلم عصبانی نیستم!
فیلم عصبانی نیستم! جزو اولین تجربه­‌های سینمایی نوید محمدزاده محسوب می­‌شود. او که بعد از بازی در ابد و یک روز به محبوبیت فوق­العاده‌­ای دست یافته، در این فیلم یکی از زیباترین و کنترل­‌شده­‌ترین بازی­‌های خود را به نمایش گذاشته است. نویدِ فیلم عصبانی نیستم یکی از بهترین تصویرهایی است که تاکنون از جوان ایرانی نمایش داده شده است. همان اندازه عاصی، همان اندازه عاشق، همان اندازه خسته و همان اندازه واقعی. محمدزاده در تک تک سکانس‌­های فیلم توانسته به خوبی مخاطب را با خود همراه کند تا هم عاشق بودنش را باور کنند و هم عصبانی نبودنش را! شخصیت پردازی بسیار خوب نوید را می­‌توان یکی از نقاط قوت فیلم دانست. جوانی که با هزار امید و آرزو به تهران می­‌آید تا درس بخواند. او نیز مانند بسیاری دیگر از هم­‌نسلانش باید تاوان ایستادن پای تفکرات و عقیده­‌هایش را بدهد. همین مسئله موجب شده تا تماشاگر هم­‌ذات‌پنداری خوبی با نوید داشته باشد و بتواند با کمترین فاصله از او تمام رفتارهایش را دنبال کند و به عبارتی دنیا را از زاویه دید نوید ببیند. باران کوثری نیز در نقش ستاره بازی دلنشینی از خود ارائه داده است و در کنار نوید محمد­زاده زوج خوبی را به تصویر کشیده­‌اند و موفق می­‌شوند عشقی واقعی را به بیننده نشان دهند. یکی از زیباترین سکانس‌­های مشترک بازی آن­‌ها را می­‌توان سکانس سینما دانست. نوید در تمام طول مدت فیلم در حال تماشای ستاره است و با اشکی که تلاش می‌کند پنهانش کند از او می­‌خواهد که هیچ وقت ترکش نکند. استیصال او در آن لحظه به خوبی نمایانگر سختی­‌ها و زجری است که در زندگی تحمل کرده است. یک تلخی تمام‌ ­نشدنی که در صدا و نگاهش موج می­‌زند. بازی تماشایی نوید محمدزاده تا مدت­‌ها در ذهن مخاطب می­‌ماند و او را رها نمی‌­کند. رضا بهبودی در نقش پدر ستاره یکی دیگر از بازیگران اصلی فیلم است که از عهده ایفای نقش خود به خوبی برآمده است.

فیلم عصبانی نیستم!
عصبانی نیستم! به هیچ وجه فیلم کاملی نیست اما فاکتورهایی دارد که آن را به فیلمی دوست داشتنی بدل کرده است. درمیشیان بیش از هر چیز توانسته در طرح موضوع مورد نظر خود تاثیرگذار عمل کند. چرا که فیلم سرشار از لحظاتی است که تماشاگر با تمام وجود آن را درک و لمس کرده است. او خودش را جای نوید می­‌گذارد و فکر می­‌کند اگر او در این موقعیت قرار می­‌گرفت چه عکس­‌العملی از خود نشان می­‌داد. فیلم عصبانی نیستم! علی­‌رغم ممیزی­‌های متعدد، همچنان اثری تماشایی است. گرچه پایان­‌بندی کاملا متفاوت فیلم با نسخه­‌ی اصلی مخاطب را در انتهای فیلم غافلگیر می­‌کند اما عصبانی نیستم! فیلمی است که بعد از تماشا همچنان در ذهنش ادامه دارد و او را لحظه‌ای رها نمی‌کند.

نمره کلی: 7 از 10

تهیه شده در :گیم‌شات

نوشته یادداشتی بر فیلم عصبانی نیستم! ؛ ما همه عصبانی هستیم! اولین بار در گیم شات پدیدار شد.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا